Rozdział 31. oraz nominacje :)

Zostałam nominowana do Liebster Awards i The Versatile Blogger...

Pytania od Zwariowanej Natalii:

1. Wierzysz w Przyjaźń Damsko-Męską?

Tak

2. Ile masz już Wiosen za Sobą?

15 :D

3. Co Cenisz w Sadze Zmierzch?

Fantazję, z jaką napisała go autorka

4. Za co Polubiłeś Sagę Zmierzch?

Chyba za to, iż autorka pokazała, że nic nie jest niemożliwe. Nawet zakazana miłość.

5. Lubisz Zwierzęta?

Kocham te małe potworki :D

6. Czego się Boisz Najbardziej?

Pająków i myśli, że mogę zostać sama.

7. Ulubiona Książka?

Nie mogę tego stwierdzić. Czytałam wiele książek, które mnie urzekły i nie potrafiłabym wytypować z nich mojego faworyta. J

8. Ulubione Zajęcie?

W sensie szkolne? Szkolnych nie mam XD A tak poza szkołą to czytanie romansów, słuchanie muzyki i bieganie z moimi kochanymi psami J

9. Gdzie Spędzasz Wakacje?

Chyba w domu J

10. Ulubiony Film?

Dużo tego :d Podobnie jak z książkami nie mam faworytów :D Chodź na razie chyba mam. Jeden, którego już się nie mogę doczekać :D. A mianowicie „Miasto kości” J Czytałam książkę i była zajebista :D

Mam nadzieję, że nie spieprzą tego tak jak ekranizacji trylogii czasu -,-

Moje pytania:

1) Czy kiedykolwiek przyczyniłaś/ przyczyniłeś się do pozbawienia zwierzęcia życia ( Ja niestety tak L Złapałam koguta na rosół :P, ale tylko złapałam XD)

2) Jaki smak lodów lubisz

3) Jaki masz model komputera?

4) Czy złamałaś, skręciłaś, pęknąłeś, wybiłaś sobie jakąkolwiek część ciała?

5) Ile jesteś zdolna wytrzymać bez snu?

6) Jesteś uzależniona od czekolady?

7) Masz zwierzątko?

8) Dlaczego postanowiłaś pisać bloga?

9) Dlaczego zmierzch?

10) Czy zdarza ci się komentować nn, których nie czytałaś? I tylko dla odhaczenia listy piszesz kom ?

The Versatile Blogger

Nominowany Powinien:

1. Podziękować nominującej/nominującemu

2. Pokazać na swoim blogu 

3. Ujawnić siedem faktów o sobie

4. Nominować dziesięć blogów, które twoim zdaniem zasługują na to

5. Poinformować o tym fakcie autorów

1) Mam zabójczy śmiech.

2) Z przyjaciółką piszę przynajmniej 100 sms’ów dziennie.

3) Ubóstwiam owoce w czekoladzie.

4) Piszę to co chciała bym żeby stało się naprawdę w moim życiu. Tylko bez wampirów i tych dziwactw XD Głównie chodzi o prawdziwą miłość XD

5) Kocham pianki z ogniska.

6) Grałam na trzech różnych instrumentach i nic nie wypaliło XD

7) Miałam złamaną dwa razy rękę, skręcony nadgarstek, złamaną nogę, skręconą kostkę i skręconego z przesunięciem palca.

8) Uwielbiam Florence and the machine :D

Blogi nominowane:

- Wampirzyca Daria

- Paulinee

- Isabella

- Kisielek& Aiołek B.

- Katherine B.

- Bloody Moon

- Melanie Stryder

- Pepsi17

- Wampirek & Lady A.

- Katerina 

    A teraz do ważniejszej części :)

To nn jest dedykowane dla:

- Mlodej :*

- Paulineee 

- Isabelli

- Kisielka i Aniołka B.

- Katheriny B.

- Pepsi17

- Kateriny

- Zwariowanej Natalii 

- Asi Dabkowskiej

- Livkiii

- Zwariowanej11

- Liv

- be.yorself. ks

- Bloody Moon

- Dla wszystkich kochanych anonimów :)

        Jesteście dla mnie ostoją i motywacją. Szczerze to czytam wasze komentarze wiele razy gdy nie mam weny. Nawet te z przed roku i przed kilku miesięcy. Dzięki wam moja wena wraca.  Często naprowadzacie mnie na fajne pomysł za co jestem wam cholernie wdzięczna. Bo bez was ten blog tak szczerze był by nudny :* Kocham was!

A teraz nn :) Mam nadzieję, że się spodoba :)

        Wszyscy patrzyli po sobie nie wiedząc, czego się spodziewać. Przecież Harry i El nie dzwoniliby dzwonkiem. Po prostu by weszli… Spięta stanęłam tuż za oparciem fotela, na którym siedział Edward i objęłam opiekuńczo jego szyję dłońmi. Poczułam jak przeszywa mnie lekki dreszcz.  Z korytarza dobiegły nas wesołe głosy. Co to kurde? Po chwili w salonie ukazał się Carsliele, za którym weszła piątka wampirów. Zdziwiona przekręciłam lekko głowę w bok i przyjrzałam się gościom. Trzy blondynki o różnych rysach twarzy i gustach. Jedna ubrana była w eleganckie spodnie i płaszcz. Druga w zwykłe ciemne jeansy i futerkowy bezrękawnik, a trzecia ubrana była w czerwoną dopasowaną sukienkę, która opinała jej obfity biust aż do przesady, w ręce trzymała czerwoną torebkę, którą machała wesoło ( Nie mogła się powstrzymać. To mój gwałcący bóbr teletubiś z czerwoną torebką :D Jednym słowem Po: przyp. aut.). Po chwili dołączyła ładna brunetka i brunet.

- Cóż za miła niespodzianka!- krzyknęła, Esme, która akurat weszła do salonu.

- Chcieliśmy was odwiedzić. Przyjechaliśmy do Forks, ale dowiedzieliśmy się, że się przeprowadziliście w nowe miejsce.- powiedział, uprzejmie, brunet.

- Tak. To była niespodziewana przeprowadzka.- powiedział Carlisle- siadajcie.- wskazał ruchem dłoni na wolne miejsca.

Goście zajęli wolną kanapę usytuowaną tuż przed moim fotelem. No oprócz krwistoczerwonej blondynki, która z kokieterią zajęła miejsce tuż obok Edwarda na niskiej pufie. Uniosłam jedną brew i spojrzałam na nią zdziwiona.

- O widzę, że dołączyła do was Isabella Swan. Miło mi cię wreszcie poznać bez zleceń.- powiedział brunet z szerokim uśmiechem.

Obdarzyłam go podobnym spojrzeniem, co blondynkę i dopiero spostrzegłam pewne szczegóły. Ciemne włosy w nieładzie, złote oczy, ładne rysy w średnim wieku. Brakowało mu tylko garnituru i chusteczki w butonierce.

- Jest pan z Voltery.- to było bardziej stwierdzenie niż pytanie.- To pan był w tedy w okrągłej Sali.

- Owszem. Ale nie jestem sługusem Volturii, już od kilku lat.

- To, co pan tam robił?

- Zaprosili mnie na chwilę i w tym samym czasie przybyłaś ty…- wzruszył ramionami.- nie mów do mnie per pan. Mam na imię Eleazar.- uśmiechną się do mnie.

- Isabella Swan.- odpowiedziałam.

- Znam cię bardzo dobrze.

Nie skomentowałam tego. Przełknęłam głośno ślinę i zacisnęłam dłoń na oparciu fotela.

- Bello. Widzę, że znasz już Eleazara. Jest to nasza rodzina z Denali. Carmen- wskazał dłonią szczupła brunetkę- żona Eleazara. Irina- blondynka z ciemnymi pasemkami, które opadały w lekkich falach na jej zgrabne ramiona- Kate- przeciwieństwo poprzedniej. Długie proste włosy kolorystycznie pasujące do świeżo zebranego zboża- i Tanya.

Kiwnęłam do wszystkich uprzejmie.- kochani to Isabella. Narzeczona Edwarda.- zakończył Carlisle.

Na twarzach Denalczyków ukazały się ogromne uśmiechy i różne komentarze typu: „Edwardzie nareszcie”, „ Gratulacje”.

Ale Tanya nie była zadowolona. Siedziała z nogą na nodze obdzierając różowy lakier z paznokci. Byłam w pewnym sensie zadowolona z tego, że nadepnęłam jej na odcisk, ale czuję, że nie skończy się to za dobrze…

                                            ***

     Denali okazali się być mili. I to bardzo. Najbardziej polubiłam, chyba, Kate. Z resztą ona mnie też. Tanya posyłała, co chwilę kokieteryjne spojrzenia w kierunku Edwarda i nienawistne pod mój adres. Widziałam, że coś planuje i niezbyt mi to pasowało. Edward siedział dosłownie jak na szpilkach. Kręcił się nerwowo i odwzajemniał uśmiechy Tany, przez co krew mnie zalewała.

Po kilku godzinach rozmowy Alice poprowadziła naszych znajomych do pokoi. Grzecznie poczekała aż wszyscy wyjdą i zaciągnęłam Edwarda na górę. Zdenerwowana zatrzasnęłam za nami drzwi i gdy miałam już krzyczeć, co on sobie myśli by odwzajemniać te kokieteryjne uśmiechy ujrzałam zaskakujący obrazek.

Chłopak usiadł na kanapie i schował twarz w dłoniach. Złość odparowała ze mnie jak świeże krople deszczu na rozgrzanej kostce.

Cicho zamknęłam pokój na klucz i posłałam buty w kąt.

O co może chodzić? Czyżby wolał Tanye ode mnie i teraz zastanawia się jak mi to powiedzieć? Te kokieteryjne uśmieszki… Ostrożnie na miękkich nogach podeszłam do swojego ukochanego, przełykając głośno ślinę.

Usiadłam obok niego gładząc jego bujną czuprynę.

- O co chodzi?- spytałam przestraszona.

Chłopak wyprostował się ukazując twarz i robiąc ruch zapobiegający jakiemukolwiek kontaktu fizycznego pomiędzy nami.

Gula przerażenia i strachu utkwiła mi w gardle uniemożliwiając wydukania z siebie nawet najprostszej sylaby.

- Bello…- westchną pocierając dłonią kark- Nie chcę narażać cię na niebezpieczeństwo.- wydukał powoli z grobową miną.

- Przecież nic mi nie grozi.- szepnęłam.

- Grozi. Ze strony Tany.- przerwał- nawet nie wiesz, jakie myśli kotłowały się w jej głowie. Tyle sposobów by cię zabić…- przerwał- nie mogę cię stracić.- szepną obejmując moja twarz w dłonie.

- Nic mi się nie stanie. Jestem bezpieczna. Potrafię o siebie zadbać. Naprawdę.

- Wiem o tym. Ale ona jest bezwzględna, jeśli chodzi o mnie.- szeptał, a w jego oczach pojawił się ostry i przeszywający ból.

- W ogóle, kim ona dla ciebie jest?

- To moja „ kuzynka”- mówiąc ostatnie słowo pokazał palcami cudzysłów- kiedy ją spotkałem po raz pierwszy przez przypadek ona zauroczyła się we mnie… Na początku odwzajemniałem jej uczucia. Ale tylko na początku. Później poznałem ją lepiej i dowiedziałem się, jakim strasznym człowiekiem ona jest…- szeptał.

- Byłeś z nią?

- Bardzo dawno.

Wziął mnie na ręce i ruszył w kierunku sypialni. Wesoło machając nogami położyłam głowę na jego ramieniu.

- Nie zostawię cię.- powiedziałam uporczywie.- ani ty mnie. Odnajdę cię wszędzie- zagroziłam czując jak kładzie mnie na miękka pościel.

Z ulgą stwierdziłam, że materac tuż obok mnie się ugina.

Odwróciłam głowę w kierunku mojego narzeczonego.

- Mówię naprawdę. Nie wystraszy mnie byle, jaka psychiczna wampirzyca.- pocałowałam go namiętnie w usta i zarzuciłam jedną nogę na jego biodra i szczelnie owinęłam go ramionami, by mi nie uciekł.

- Wiem, że mówisz naprawdę. Zawsze odbieram twoje słowa na serio. Ale musimy wymyślić coś, co zapewni ci bezpieczeństwo.- szepną przyciągając mnie do siebie.

Wygodnie ułożyłam swoją głowę na jego klatce piersiowej i zamknęłam oczy.

Leżeliśmy spleceni na łóżku przez długi czas.

Edward bawił się moimi włosami, a na moja skórę zaczęły padać pierwsze promyki wschodzącego słońca. Poczułam jak jego usta powędrowały na moje czoło, po czym lekko mnie od siebie odsuwając pojawił się tuż przede mną przygniatając do łóżka.

Otrzymałam kolejny pocałunek tym razem tuz przy linii żuchwy. Zamruczałam cicho z przyjemności i oparłam się na łokciach.

Edward ułożył swoją głowę na mojej piersi próbując wsłuchać się w miarowe i ciche bicie mojego dziwnego i popapranego serduszka…

Ej serducho! Ty nie żyjesz! Zwolnij obroty!

- Mam plan.- wyszeptał cicho nie podnosząc na mnie wzroku.

Odepchnęłam go od siebie delikatnie i zmusiłam go by popatrzył mi w oczy. Jego spojrzenie było tępe, przepełnione strachem i wątpliwościami.

- Mów…- wyszeptała głaszcząc go po wierzchu dłoni.

*    *   *

- Nienawidzę cię!- krzyknęłam łamiącym się głosem i wypadłam z pokoju trzaskając drzwiami.- Jak mogłeś w ogóle coś takiego powiedzieć!? Co gorsza zrobić!- darłam się jak opętana, przez co wszyscy wyszli na korytarz- Edward również.- Nienawidzę cię!- znów wykrzyknęłam do niego i pchnęłam go- Z nami koniec!- moje oczy mimowolnie wyschły.

Ruszyłam na dół po schodach czując na sobie spojrzenia wszystkich, a w szczególności jeden. Przeszywający do szpiku kości. Wredny i parszywy, a zarazem tak wesoły i szczęśliwy- Tanya…